دریچه‌ای به شغل در و پنجره‌سازی
علی‌اصغر فرجی می‌گوید: دروپنجرهسازی از آن شغل‌هاست که ضایعات فراوانی نیز به همراه دارد؛ ضایعاتی که هر کاسبی با فروش آن‌ها می‌تواند بخشی از هزینه‌هایش را جبران کند.
طبق تحقیقات انجام‌شده، بسیاری از بیکاران امروز جامعه، افراد تحصیل‌کرده دانشگاه‌ها هستند که نه‌تنها مهارتی برای راه‌اندازی شغلی ندارند، بلکه متناسب‌با رشته تحصیلی‌شان نیز کار مناسبی پیدا نمی‌شود.
از نتایج این تحقیقات که بگذریم، اطراف ما مشاغلی به چشم می‌خورد که می‌توان با کمی همت و البته مقداری سرمایه آن‌ها را راه انداخت و نان‌آور خانواده خود شد. یکی از این مشاغل دروپنجرهسازی است که باتوجه‌به ساخت‌وساز‌های روبه‌رشد شهر ما، بازارش هم بی‌رونق نیست.
برای معرفی این کار به‌سراغ علی‌اصغر فرجی، از کاسبان باتجربه محله نوغان رفته‌ایم که از سال ۱۳۵۵ با عنوان شاگرد وارد این حرفه شده و حالا پس‌از گذشت ۳۸سال، برای خود استاد‌کاری کامل است.
شغل ۳۰ میلیون‌تومانی
علی‌اصغر فرجی مغازه کوچک و شلوغی دارد. یک‌طرفش با ابزار‌های مختلف و سمت دیگرش با در‌های نیمه‌کاره و تکیه‌زده به دیوار، پر شده است. قبل‌از هرچیز باید بدانید که شغل او بیشتر در حاشیه‌های شهر دیده می‌شود، اما تازمانی‌که مزاحمتی برای اهالی نداشته باشد، امکان حضورش در محدوده مسکونی هست.
خود فرجی برای نخستین‌بار بدون داشتن سرمایه، کار را در مغازه برادرش آغاز‌کرده و هنوز همراه اوست. بااین‌وجود از میزان سرمایه لازم برای راه‌اندازی دروپنجرهسازی بی‌خبر نیست؛ «حداقل سرمایه لازم برای بازکردن یک مغازه متوسط دروپنجرهسازی، ۳۰ میلیون‌تومان است که تا چندصدمیلیون تومان‌هم می‌رسد.»طبق گفته‌های او بیشتر این سرمایه برای خرید وسایل موردنیاز این حرفه هزینه می‌شود و بقیه هم برای رهن یا اجاره مغازه.
شغل پردرآمدی نیست
هرشغلی درآمد خاص خودش را دارد.
امروزه بیشتر افراد دنبال شغل‌های پردرآمد هستند، اما گویا شغل دروپنجرهسازی درآمد زیادی ندارد.
فرجی می‌گوید: این شغل جزو مشاغل پردرآمد محسوب نمی‌شود، یعنی اگر در آن خدا را درنظر بگیریم و حرام‌وحلال برایمان مهم باشد، نمی‌توانیم درآمد خوبی کسب‌کنیم. در این میان کسانی هم هستند که تا می‌توانند قیمت جنسشان را افزایش می‌دهند و گران‌فروشی می‌کنند که البته کارشان ازنظر شرعی درست نیست.
وقتی درآمد ماهیانه شغلش را می‌پرسیم، او به گفتن این جمله که «برای درآمد حاصل از این کار نمی‌توان مبلغی ارائه داد، زیرا بسیار متغیر است و سقفی هم ندارد» بسنده می‌کند و توضیح بیشتری نمی‌دهد.
اهمیت شهرت در بازار
از راه‌های موفقیت در انواع فعالیت‌های بازاری، شهرت و اعتمادی است که باید به‌دست‌آورد؛ چیزی‌که فرجی هم آن را برای شغلش مهم و ضروری می‌شمارد واضافه می‌کند: در بازار، به‌ویژه در مشاغلی همچون دروپنجرهسازی، باید شناخته‌شده باشید و مردم به کارتان اعتماد داشته باشند. اگر ناشناخته بمانید هم کار کمتری سفارش می‌گیرید و هم راه‌های پیشرفت به رویتان بسته خواهد ماند.
آن‌طورکه از صحبت‌های این کاسب محله نوغان برمی‌آید، باید علاقه‌مندان به کار دروپنجرهسازی بسیار خوش‌قول باشند و سفارش‌ها را به موقع تحویل بدهند؛
در غیر‌این‌صورت مشتری با دیدن تعلل در کار، از سفارش‌های بیشتر امتناع خواهد‌کرد.جالب است بدانید علاوه‌بر موارد یادشده ارائه خدمات پس‌از فروش همچون تعمیر در اثر آسیب‌دیدگی نیز در جذب مشتری بسیار اهمیت دارد.
فروش ضایعات
دروپنجرهسازی از آن شغل‌هاست که ضایعات فراوانی نیز به همراه دارد؛ ضایعاتی که هر کاسبی با فروش آن‌ها می‌تواند بخشی از هزینه‌هایش را جبران کند. علاقه‌مندان به شغل یادشده باید بدانند به نفعشان است که ضایعات حاصل‌از ساخت و طراحی در‌وپنجره را به محل‌هایی بفروشند که آلومینیوم خام موردنیاز خود را از آنجا خریداری کرده‌اند.
خوب و بد شغل دروپنجرهسازی
یکی از مزایای شغل دروپنجرهسازی حسی است که به‌شما می‌دهد؛ چراکه شما سازنده در و پنجره‌ای هستید که اصلا وجود نداشته‌است. فرجی
اضافه می‌کند: آشنایی‌با انواع سلیقه‌ها و کار‌کردن در هر زمان و مکان، از دیگر خوبی‌های این شغل است.اما این شغل بدی‌هایی هم دارد؛ «سروصدای زیاد، یکنواخت‌بودن کار، آسیب‌دیدگی هنگام ساخت و به‌موقع پول‌ندادن مشتری‌ها.»
آیا داشتن شاگرد ضرورت دارد؟
لازمه ورود به هرکاری به‌دست‌آوردن تجربه آن‌کار به مدت چند‌هفته تا چند‌سال است. این مدت در مشاغل یدی همچون دروپنجرهسازی حداقل یک‌سال است. فرجی می‌گوید: کسی که می‌خواهد این کار را انجام دهد، باید مشکلات «بچه‌کف‌بازار بودن» را به جان بخرد تا چم‌وخم کار دستش بیاید و در آینده کاسب خوبی شود.
به نظر این کاسب قدیمی، دروپنجرهسازی به شاگرد نیاز ندارد و یک‌نفر می‌تواند هم استاد باشد و هم شاگرد، اما ازآنجاکه حضور شاگرد، سرعت عمل را افزایش می‌دهد و در پیشرفت کار و کسب درآمد بیشتر موثر است، انتخاب با خود کاسب است که به‌تن‌هایی کار‌کند یا چند‌نفر را زیر پروبال خود بگیرد.
کاسب قدیمی منطقه‌ثامن در پایان سخنان خود توصیه‌ای هم برای اهالی دارد و آن‌هم راه‌انداختن کار دیگران است و اهمیت آن را بیشتر از کار‌کردن عنوان می‌کند.
بنابر تجربه این کاسب نوغانی و به‌دلیل سروصدای کارش، بهتر است مجوز این فعالیت برای نقاط حاشیه شهر گرفته‌شود و علاقه‌مندان در این مکان‌ها مشغول به کار شوند.
* این گزارش پنج‌شنبه یک خرداد در شماره ۹۸ شهرآرا محله منطقه ثامن چاپ شده است.
لینک کوتاه
روایات مشابه
ارسال نظر
محله خاتم‌الانبیا (ص)؛ یادگار روستای ابراهیم‌آباد 
خانواده‌ام مخالف موتورسواری من بودند 